Met dank aan Mark voor de oorspronkelijke bijdrage via weerwoord.be, geplaatst met toestemming & bewerkt.
In het zuiden van Noorwegen ligt het grootste gletsjergebied van het Europese vasteland: de Jostedalsbreen. (Breen of bre betekent gletsjer in het Noors) De Jostedalsbreen is tevens naamgever van het Jostedal Nationale Park van Noorwegen en een absolute aanrader om te bezoeken. Via diverse uitlopers stroomt de Jostedalsbreen de dalen in. De Austdalsbreen is zo’n dalgletsjer, die tevens redelijk goed te bereiken is dankzij de weg naar de stuwdam.
De Austdalsbreen heeft zijn terminus op 1156 meter hoogte: hier gaat de gletsjer over in een (stuw)meer, waar je met een kayak tussen de ijsschoten kunt varen. Er is aan de andere zijde geen harde grens waar de Austdalsbreen ophoudt: ergens gaat deze over in de ijsvlakte die Jostedalsbreen genoemd wordt: bijna 500 vierkant kilometer groot. Dat is iets meer dan de halve Veluwe!
Dit gebied ligt in één van de meest neerslagrijke gebieden van Europa. Dat is ook de belangrijkste bestaansreden voor de meeste gletsjers in Noorwegen, inclusief deze: de grote hoeveelheden neerslag in de herfst & wintermaanden. Een voorbeeld: in oktober 2021 viel er meer dan 850mm neerslag in Brekke in Sogn (bron: MET.no). In november viel hier bijna 400mm, in december 230, in januari 651 en februari 404mm. Dit is bij elkaar een haast hallucinante 2535mm. Drie keer zoveel als er in Nederland in één jaar valt (De Bilt).
Nu ligt Brekke niet aan de voet van de Jostedalsbreen, maar nog verder aan de westkust. Maar het beeld zal aan de westzijde van Jostedalsbreen niet anders zijn. Hier valt duizenden millimeters neerslag per winter. En dus ook duizenden kilo’s sneeuw. Als je bedenkt dat 1 millimeter neerslag ongeveer 1 centimeter droge sneeuw oplevert, dan heb je een aardig idee: er valt tientallen meters sneeuw op deze ijskap.
Dit betekent ook dat de zogenaamde “run-off” enorm groot is, er smelt veel ijs in de zomer.
Het einde van de Austdalsbreen, in het meer.
