Riedgletsjer en zijn ongewisse toekomst

Spread the love

In een nieuw bericht “gletsjerverhalen”, wederom een bijdrage via Mark & het forum van Weerwoord. Het oorspronkelijke bericht is hier te vinden en in tekst aangevuld in dit bericht. Dit keer de Riedgletsjer of zoals deze hier heet; de Riedgletscher.

De Zwitserse Riedgletsjer is een reus, op de noordwestelijke flanken van het Mischabel-massief. De oorsprong ligt aan de noordzijde van de Nadelhorn, een vierduizender van 4327 meter hoogte. De andere bergen die hier hun bijdrage leveren zijn de Dirruhorn (4035m), Hohberghorn (4219m), Ulrichshorn (3925m) en Balfrin (3796m).

De gletsjer stroomt van de Nadelgrat richting het dorpje Gasenried. Tijdens het glaciale maximum rond 1860 zat er nog maar een kilometer tussen de gletsjertong en het dorp. Inmiddels is dat bijna drie km. Maar wie het wat hogerop zoekt ziet nog steeds een indrukwekkende gletsjer. Zoals half september 2020. De Riedgletsjer is ongeveer 5km lang en heeft een oppervlakte van iets meer dan 8km2.

Dit is de terminus van de Riedgletsjer, die de komende jaren snel zal terugtrekken tot aan de bovenkant van het plateau.
Vanaf 2700 meter is zichtbaar hoe er twee verschillende takken samenstromen. Linksonderin is te zien hoe de Riedgletscher twee kleine ijsvallen heeft. Als de verbinding daar wegvalt, neemt de lengte plots met honderden meters af. De grote ijsval rechts zal pas later breken.
Een morene van steenslag, het gevolg van snel afsmelten van de Riedgletsjer.
Waar de twee gletsjerstromen samenkomen vormt zich een middenmoraine van steenslag. Vanaf dat punt is goed zichtbaar hoe de linkertak sinds twee jaar snel uiteenvalt. Over een paar jaar zal hij geen verbinding meer hebben met de andere tak. Onderaan liggen de grote ijsblokken.
IJsblokken, als gevolg van het afbreken van stukken ijs van de gletsjer.
De ijsblokken van dichtbij. Op de voorgrond een smeltwaterstroompje dat door het ijs kronkelt. Het ijs is door smelt (en dus ophoping van vuil aan de bovenkant) veel donkerder gekleurd. Dat bespoedigt het smeltproces.
De Nadelhorn, met rechtsachter de Weisshorn. Op de voorgrond de gletsjer.
Aan de overkant van de gletsjer ligt op 2900 meter de Bordierhütte. Vanaf daar kun je naar de 700 meter hoger gelegen Gross Bigerhorn lopen. Die biedt een uitstekend uitzicht op de Nadelgrat. In het midden de Nadelhorn (4327 meter). Het vlakke gedeelte aan de voet ervan ligt tussen de 3400 en 3600 meter. In het “oude klimaat” viel er op die hoogte veel meer sneeuw dan er smolt.
Er werd ‘massa’ aangemaakt voor de gletsjer. In het nieuwe klimaat is zelfs die hoogte meestal een ablatiezone: er smelt meer dan er aan sneeuw valt. Op deze foto van half september is nog ongeveer 1/3 met sneeuw bedekt. Op de voorgrond de ‘linkertak’, rechtsonder op de achtergrond het vlakke gedeelte onder de grote ijsval waar je kunt oversteken.
Seracs op de Riedgletsjer, de grootste gletsjer van de Nadelhorn.
De accumulatiezone zal zich meer en meer tot de noordkant van de Nadelgrat beperken. Rond de 4000 meter en in de schaduw zal ook bij een paar graden opwarming meer sneeuw blijven vallen dan er smelt. Op onderstaande foto zie je de verschillende ‘jaarringen’ van sneeuw in de seracs (sneeuwblokken). Maar dat is onvoldoende om de Riedgletsjer in stand te houden. Net als alle gletsjers in de Alpen zal ook deze in de loop van deze eeuw zo goed als verdwijnen.

Laat een reactie achter