6 mei 2014:
De hoop dat er vandaag alsnog bussen zouden rijden wordt door de eigenaar van het guesthouse snel de grond ingeboord. Maar hij maakt wel lekkere french toast en omelet. We gaan dus maar gewoon lopen, we zien wel waar we uitkomen. Het maakt niet uit. In het dorpje Tukuche komen we iets tegen met de naam Dutch Bakery. Er zijn geen koeken, taarten of brood te krijgen dus het is een raadsel wat er “Dutch” is. Ook de eigenaar spreekt geen woord Nederlands. We lopen dus maar door.
Het is zwaarbewolkt, maar niet koud. Vandaag zou de dag zijn waarop we de Dhaulagiri (8167m) zouden kunnen zien, maar de bewolking gooit roet in het eten Het is een grijze bende.
We gaan vroeg lunchen, in het dorpje Kalepani. Ik bestel French Fries (die hier altijd anders smaken) en een Mars spring roll. Klinkt me goed in de oren. Maar het blijkt vreselijk smerig te zijn en ik eet het niet op. Ondertussen valt ons oog op de rivierbedding, die hier overigens honderden meters breed is. Er loopt een man met een dode gier door de rivierbedding te banjeren, gadeslagen door 4 agenten. Geen idee wat hiervan de bedoeling is.
We lopen vandaag een kleine 16km voordat we een vrachtwagen aanhouden en vragen of we in zijn laadbak naar beneden mee mogen rijden. Dit mag. Samen met 8 locals zitten wij achterin te hotsen en te klotsen. Iemand weet zelfs in slaap te vallen, voorwaar een prestatie van formaat. Mij lukt het niet, maar ik wil het ook niet.
Een stuk verderop blijkt dat de bussen weer rijden! Door de staking zijn ze wel meteen afgeladen vol en met een topzware bus met slechte dempers en een chauffeur die het niet eens is dat de staking voorbij moet zijn, denderen we de ongekend slechte weg af. Een afschuwelijke situatie waarbij het angstzweet steeds in onze handen staat. Er zijn ook geen foto’s van de busreis. Geen haar op ons hoofd die er aan dacht om dit vast te leggen voor het nageslacht…
Het toppunt wordt bereikt vlak voor het stadje Beni. Een bulldozer is kapot gegaan en staat op de weg. Wij moeten er langs. Een aantal mensen moeten de bus uit, de rest moet (aan de afgrond kant) hangen om te zorgen dat we er net langs passen. Allemaal leuk en aardig, totdat je weet dat de afgrond honderden meters diep is. De Kali Ghandaki kloof geldt als 1 der diepsten ter aarde. We zien dan ook regelmatig bussen en auto’s beneden in de rivier liggen.
Eindelijk komen we aan in Beni. Dit avontuur zit er op, we hebben het Annapurna Circuit voltooid. En het was fantastisch!
Lees hier over mijn trektocht langs de Annapurna:
Annapurna Circuit dag 1: Kathmandu – Besisahar – Bhulbule
Annapurna-Circuit dag 2: Bhulbule – Ghermu
Annapurna Circuit dag 3: Ghermu – Tal
Annapurna Circuit dag 4: Tal – Timang
Annapurna Circuit dag 5: Timang – Dhikur Pokhari
Annapurna Circuit dag 6: Dhikur Pokhari – Ngawal
Annapurna Circuit dag 7: Ngawal-Manang
Annapurna-Circuit dag 8: Milarepa’s Cave
Annapurna Circuit dag 9: Manang – Yak Kharka
Annapurna Circuit dag 10: Yak Kharka -Thorung Phedi
Annapurna Circuit dag 11: Thorung Phedi – High Camp
Annapurna Circuit dag 12: High Camp – Muktinath
Annapurna Circuit dag 13: Muktinath – Marpha
Annapurna Circuit dag 14: Marpha – Beni
9 reacties