Vorige etappe: Rifugio Elena – Col Ferret – Champex
Hoe deze etappe te omschrijven? Magisch. De Fenetre d’Arpette en de route er naar toe en er vandaan behoren tot de mooiste dingen die ik heb gedaan in mijn leven. Ik vertrek vroeg, in een gezapige miezerregen. Het begin van de route (vanuit Champex-Lac gezien) laat aan markering wat te wensen over, maar al snel blijkt dat ik goed loop.
Ik kijk niet vaak op de kaart vanwege de regen, maar had vooraf enkele herkenningspunten bepaald. Ik doorkruis een alpenweide met daarin een flinke kudde koeien en stieren. Links en rechts torenen de bergen boven me uit. Ik heb een beetje schrik dat het boven wellicht zal sneeuwen, maar deze angst blijkt ongegrond te zijn. Ik doorkruis een buitengewoon woest dal, met vele rotsblokken, kleine boompjes, gekruld struikgewas en ben continu op zoek naar gemzen en steenbokken. Ik zie ze niet, maar dit is absoluut hun gebied.
De route is weer goed aangegeven en gaat uiteraard omhoog. Champex ligt op zo’n 1600m en ik moet dus een dikke 1000m klimmen vandaag. Het gaat goed, ik ben fit en heb er zin in. De klim is wel lang maar de regen wordt minder en af en toe zie ik wat blauwe lucht en verdwaalde sneeuwplekken in de schaduw. De laatste 150-200 hoogtemeters zijn pure blokkenvelden en het is koud.
Er valt wel degelijk af en toe een vlokje natte sneeuw, maar niets noemenswaardig. Met een blik terug over de blokkenvelden en het ruige dal steek ik de pas door. Fenetre is Frans voor “venster”. En dat is inderdaad wat het is. Er ontvouwt zich een panorama met een diep dal, een gletsjer op links en wat pieken in de verte. In de afdaling glij ik een aantal keer lelijk uit, doordat het door de regen glad is geworden. Niets ernstigs, maar ik baal er van dat ik zoveel schoonheid niet met mijn vader kan delen. Ik was van plan om vandaag de hele route af te maken, inclusief het saaie stuk. Ik besluit het laatste stuk over te slaan: ik ontmoet mijn vader op de parkeerplaats en heb er geen enkele moeite dat ik de laatste etappe niet zal nemen.
In Trient is een kampeerveldje, maar niet echt een camping. Wel schoon drinkwater.
Overigens is deze route een variant van de TMB die afwijkt van de normale route. Bij slechter weer of vroeger in het seizoen is het absoluut raadzaam om de officiële route te volgen die je minder ver omhoog stuurt, beter gemarkeerd is en geen blokkenvelden bevat.
Volgende etappe van de TMB: Trient – Col des Montets
Alle etappes van de Tour du Mont Blanc:
Les Houches – Les Contamines Montjoie
Les Contamines – Refuge des Mottets
Refuge des Mottets – Col de la Seigne – Courmayeur
Rifugio Elena – Col Ferret – Champex