Vorige etappe: Les Contamines – Refuge des Mottets
We staan gezamenlijk op met iedereen en hebben ook een gezamenlijk ontbijt in de eetzaal. We gaan op pad, maar na een half uur kom ik er achter dat ik mijn pet vergeten ben. Onmisbaar op deze hoogte en met deze zonneschijn, dus ik moet terug. Mijn vader blijft wachten. Men kijkt me een beetje vreemd aan als ik eerst naar beneden ren en vervolgens weer omhoog ren.
De klim naar Col de la Seigne begint direct vanuit de hut en is lang. De hut ligt rond de 1800m hoogte, de Col de la Seigne op 2500m. De Col de la Seigne markeert de grens tussen Frankrijk en Italie. We lopen ieder ons eigen tempo op het relatief drukke pad. De drukte is uiteraard ontstaan door het feit dat iedereen min of meer tegelijk is vertrokken. De klim naar Seigne is verder weinig bijzonder. Lang, niet listig, op het zuiden gericht en dus warm wanneer de zon schijnt. Op de top is een plateautje waar velen kiezen voor wat rust. In de afdaling komen we langs Casermetta di Val Veny. Hier staat een webcam gericht op een sneeuwvlek die wij het gehele jaar in de gaten hebben gehouden. De sneeuwvlek blijkt immens te zijn (september 2013), haast een gletsjer. In de jaren hierna is deze overigens volledig verdwenen, waarbij deze zelfs al begin juni 2015 al weg was.
De Casermetta lijkt een berghut, maar is dit niet. Het is een oude grenspost van het Italiaanse leger tegen smokkelaars. Deze is ooit verwoest door een lawine en is opnieuw opgetrokken. Binnenin vind je verkoeling en wat kunstwerken, maar verder niets. We dalen verder af, het Val Veny in, richting Courmayeur. Het Mont Blanc massief zien we nu vanuit het zuidoosten, een richting die ik nog nooit had gezien. Veel gletsjers en groene alpenhoogten en stilaan meer bos. We lunchen bij Rifugio Elisabetta (2195m, geopend van 1 juni tot 27 september), prachtig gelegen op de zuidelijke morene van de oostelijke gletsjer van de Aiguille des Glaciers. Het voordeel van een Italiaanse hut is meteen daar: het eten is hier meer dan prima.
Het Val Veny is prachtig, woest en vol met gletsjers vanuit het Mont Blanc gebied. Vroeger stroomden hier 5 gletsjers het dal in. Inmiddels zijn deze allemaal zo ver teruggetrokken dat ze niet meer in het dal komen. Het dal is ook lang, kilometerslang strekt het zich uit langs een ruige bergrivier, het begin van de Dora Baltea, welke later een belangrijke bijdrage levert aan de Po. Ook in dit dal zijn 2 keuzes te maken: rechtsom, over de bergen en vervolgens afdalen naar Courmayeur, of linksom de rivier blijven volgen. Gezien wij kamperen wanneer dat kan, gaan we linksom naar de camping (Camping Aiguille Noire) in het dal en besluiten we de hoger gelegen route te mijden. Op deze camping is het overigens vermeldenswaardig dat het restaurant hier gesloten is vanaf begin september. Geen pizza dus.
Tegenwoordig zijn er meer campings in het Val Veny, waaronder Camping Hobo en Camping Monte Bianco La Sorgente. Deze campings liggen allemaal rond de 1500m hoogte en het is hier in de nachten fris.
Volgende etappe: Courmayeur – Rifugio Elena
Alle etappes van de Tour du Mont Blanc:
Les Houches – Les Contamines Montjoie
Les Contamines – Refuge des Mottets
Refuge des Mottets – Col de la Seigne – Courmayeur
Rifugio Elena – Col Ferret – Champex