Feiten
»Gelegen: Isère & Drome, Frankrijk
»Oppervlakte: 1860km2
»Maximale hoogte: 2341m (Grand Veymont)
»Bijzonderheden:
3000km aan wandelpaden
Het regionale park du Vercors is gelegen tussen Grenoble en Die en vormt de voet van de Alpen, gezien vanuit het Rhone-dal in het westen. Typerend zijn de kalkrotsen die hoog boven de omgeving uit torenen. De zachte kalkrotsen hebben zich in de loop van duizenden jaren makkelijk uit laten slijten door wind, water en ijs en vormen diepe kloven en steile wanden. De Vercors is dan ook zeer populair bij (rots)klimmers.
Vanaf het westen gezien, kun je de Vercors enkel inkomen door één van de vele kloven: Gorges du Nant, Gorges du Bourne en vele anderen. Dit maakt de entree naar de Vercors ruig en zeer de moeite waard.
Het gebied van de Vercors is ook in trek bij wandelaars: er is meer dan 3000km aan wandelroutes gemarkeerd, waarvan de langste (Vercors Drômois) 682km lang is.
Het rotsklimmen is vooral in zwang geraakt in de jaren ´60 en door de aanwezigheid van de bekende Mont Aiguille. De laatste jaren is men vooral bezig met het uitzetten van eenvoudigere klimroutes.
Persoonlijk vind ik de Vercors ook zeer geschikt om te fietsen: het is er een stuk rustiger dan bijvoorbeeld in het relatief dichtbij gelegen Alpe d’Huez, maar de klimmen vanuit het westen zijn steil en lang en door de aanwezigheid van alle kloven vaak spectaculair. En door de afwezigheid van overige toeristen in sommige kloven zelfs een stuk veiliger en ongerepter. Soms wel gemeen steil: van Cognin-les-Gorges naar Malleval-en-Vercors ligt een strook van meer dan 20%: 160m stijging in 600 meter. Het stuk weg is echter recht, zonder bochten en met steile wanden links & rechts. Het valt nauwelijks op, behalve aan de vollopende benen…
Ook is men hier actief bezig met het promoten van de canyoning-mogelijkheden, een sport die hier tot op heden niet veel wordt uitgevoerd, ondanks de mogelijkheden. De Vercors is ook het centrum voor de Franse sledehondensport, die hier vroeger gebruikt werden in sneeuwstormen.
Flora & fauna
Het Parc Naturel Régional du Vercors geniet een grote bekendheid onder biologen vanwege de enorme verscheidenheid aan dieren en planten. Hier komen onder andere nog de edelweiss en vale gier voor, maar ook gems, steenbok en moeflon. De moeflon is de voorouder van ons gewone schaap. Bij mannelijke moeflons kunnen de hoorns ruim 80cm lang worden.
Klimaat
De westkant van het massief van de Vercors staat het meest onder de invloed van het Atlantische klimaat en is het natst. De dalen aan de lijzijde van het massief (die in de luwte liggen van de overheersende westelijke stroming) zijn droger, zonniger en warmer. Het droogst is het richting Col de Rousset in het zuiden van de regio.
Dankzij de hoogte van het gebied, wat meestal royaal boven de 1000m ligt, valt er in de winterperiode geregeld sneeuw. In Villard de Lans (hoofdstad van de regio) zijn dan ook voldoende skipistes te vinden. Door de zuidelijke ligging is het een zonnig skigebied, maar is de sneeuwzekerheid een stuk kleiner dan in de hoger gelegen resorts verder naar het oosten.
Ook in de zomer is Villard de Lans zeer de moeite waard: er is veel horeca en gezelligheid te vinden in het compacte en authentieke centrum. In het nabij gelegen Lans en Vercors vindt eind juli het “Fete de Bleu” plaats. Dit is een agrarisch festival welke met name bij de lokale bevolking populair is. Er is niet alleen blauwe kaas (vandaar “Bleu”) te vinden, maar ook walnoten, honing en andere regionale producten