Het is 18 juni 2020. De afgelopen dagen heeft het uren lang geregend in dit deel van Zwitserland en boven de 2700 meter hoogte is er sneeuw gevallen. Mijn vrouw en de kinderen gaan met opa & oma op stap in Interlaken en ik ga een dagje écht de bergen in.
Wel een beetje lui: ik ga met de Schilthornbahn naar de Schilthorn op 2970 meter hoogte. De Schilthorn, ook wel Piz Gloria genoemd, was het decor van een James Bond film. En dat zul je weten ook…Het wordt “gebruikt”, zullen we maar zeggen. Maar als James Bond-fan is dat helemaal niet erg.
Ik wéét dat hier sneeuw gevallen is, maar het is moeilijk te beoordelen hoeveel. Ik zal gaan afdalen vanaf de Schilthorn. Althans, dat is het plan.
Ik vertrek in de ochtend richting de lift. Een klein stukje lopen vanaf de camping en het is prachtig weer. Het uitzicht is fenomenaal en er is werkelijk geen wolkje aan de lucht.
Bij het stijgen met de kabelbaan komt hier al snel verandering in. Er zit nog veel vocht in de lucht van gister en het trekt dicht. Ik heb nog heel even een fenomenaal uitzicht op de Eiger, Mönch en Jungfrau boven Grindelwald.
Maar al snel raakt het volledig bewolkt. Het uitzicht is verdwenen en zelfs de marmotjes beneden ons zijn niet meer te zien.
Al snel blijkt dat door de sneeuwval van de afgelopen dagen en de relatieve vroegte in het seizoen, een afdaling vanaf de Schilthorn er nog niet in zit. Het pad is volledig verdwenen.
Ik daal met de lift dus een stukje verder af, naar het station “Birg” op 2677 meter hoogte. Geen van de liftmedewerkers weet waar de uitgang is richting het pad. Dus ik zoek het zelf maar, kijk een paar keer op de kaart en stippel mijn route uit. Een mooie route. Eerst een stukje naar het westen via nog altijd grote sneeuwvelden, dan langs een bergmeertje (Wasenegg. 2288m). Daarna buigt mijn route af naar het zuiden, naar de (gesloten) Rotstockhütte op 2039 meter. De sneeuw van de afgelopen dagen, in combinatie met de hoge temperaturen van vandaag, zorgt voor veel lawines op de noordhellingen van de bergen aan de andere kant van het dal: de Gspaltenhorn (3436m) en de naar het oosten aflopende Tschingelspitz en Tschingelgrat.
Na de Rotstockhütte loopt mijn afdaling door de vele alpenweides met veel koeien.
De afdaling verloopt goed, zonder problemen. Af en toe een koe op het pad. Geen bankjes, tot het moment dat ik besloot om even te gaan rusten. Direct na het rusten ging ik een bocht om. En daar stond een bankje. Zul je altijd zien!
Onderweg ben ik letterlijk geen enkel ander mens tegengekomen.
